Bhagavad Gita: Chapter 3, Verse 37

ஶ்ரீப⁴க³வானுவாச¹ |

கா¹ம ஏஷ க்¹ரோத⁴ ஏஷ ரஜோகு³ணஸமுத்³ப4வ: |

மஹாஶனோ மஹாபா¹ப்¹மா வித்³த்⁴யேனமிஹ வைரிணம் ||37||

ஶ்ரீபகவானுவாச-----ஒப்புயர்வற்ற பகவான் கூறினார்; காமஹ----ஆசை; ஏஷஹ---இந்த; க்ரோதஹ--——கோபம்; ஏஷஹ-----இந்த; ரஜஹ்-குண--—ஆர்வ முறை; ஸமுத்பவஹ--——பிறக்கிறது; மஹா-அஶநஹ--—அனைத்தையும் விழுங்கும்; மஹாபாப்மா--——பெரும் பாபகரமான; வித்தி—அறிக; ஏனம்———இது; இஹ———பொருள் உலகில்; வைரிணம்——எதிரி

Translation

BG 3.37: ஒப்புயர்வற்ற பகவான் கூறினார்: இது காமம் மட்டுமே, இது மோகத்தின் செயல்படும் முறையுடன் தொடர்பு கொண்டு பிறக்கிறது, பின்னர் கோபமாக மாறுகிறது. இதை உலகில் உள்ள பாவம், அனைத்தையும் விழுங்கும் எதிரி என்று அறிந்து கொள்ளுங்கள்.

Commentary

வேதங்கள் காம் அல்லது காமம் என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்துகின்றன, இது பாலியல் ஆசைகளுக்கு மட்டுமல்லாமல், சுயத்தின் உடல் கருத்தின் அடிப்படையில் பொருள் இன்பத்திற்கான அனைத்து ஆசைகளையும் உள்ளடக்கியது. இவ்வாறு, காமம் பல வழிகளில் தன்னை வெளிப்படுத்துகிறது- பணத்திற்கான ஆசை, உடல் ரீதியான ஆசைகள், கௌரவத்திற்கான ஏக்கம், அதிகாரத்திற்கான உந்துதல், முதலியன. இந்த காமம் என்பது கடவுள் மீதான அன்பின் தவறான பிரதிபலிப்பாகும், இது ஒவ்வொரு உயிரினத்தின் உள்ளார்ந்த இயல்பு ஆகும். ஆன்மா உடலின் வடிவில் உள்ள மாயா சக்தியுடன் தொடர்பு கொள்ளும்போது, கடவுள் மீதான அதன் தெய்வீக அன்பு, உணர்வு முறை இணைந்து காமமாக மாற்றப்படுகிறது. தெய்வீக அன்பு கடவுளின் மிக உயர்ந்த சக்தியாக இருப்பதால், காமம் என்ற ஜட உலகில் அதன் வக்கிரம் உலக நடவடிக்கைகளில் மிகவும் சக்திவாய்ந்த சக்தியாகும்.

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் உலக இன்பத்திற்கான இந்த ‘காமத்தை’ பாவத்திற்குக் காரணம் என்றும், நமக்குள் அமர்ந்திருக்கும் தீங்கான மருட்சிப்பொருள் என்றும் அடையாளம் காட்டுகிறார். உலகப் பொருள்கள் திருப்தியைத் தரும் என்று ஆன்மாவை ஏமாற்றி, அவற்றைப் பெறுவதற்கான ஆசைகளை ஒருவர் உருவாக்குகிறார். ஆசை தீர்ந்தால் பேராசை பிறக்கும்; அது திருப்தியடையாதபோது, அது கோபத்தை உண்டாக்குகிறது. காமம், பேராசை மற்றும் கோபம் ஆகிய மூன்றின் செல்வாக்கின் கீழ் ஒருவர் பாவங்களைச் செய்கிறார். பேராசை என்பது தீவிரமான ஆசையைத் தவிர வேறில்லை, கோபம் விரக்தியான ஆசை. எனவே, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் காமத்தை அல்லது ஆசையை எல்லாத் தீமைக்கும் வேர் என்று முத்திரை குத்துகிறார்.